ερπύζω

(AM ἑρπύζω) [έρπω]

έρπω*

μσν.

σκύβω το κεφάλι, ταπεινώνομαι, φέρομαι χαμερπώς για να επιτύχω ιδιοτελείς σκοπούς

αρχ.

1. (για ανθρώπους υπερβολικά θλιμμένους ή μεγάλης ηλικίας ή για παιδιά ή για τετράποδα) βαδίζω σέρνοντας τα πόδια, σέρνομαι («ἑρπύζοντ’ ἀνά γουνόν ἀλωῆς οἰνοπέδοιο» — σέρνοντας τα πόδια στην πλαγιά τη φυτεμένη με αμπέλια, Ομ. Οδ.)

2. (για κισσό) αναρριχώμαι

3. κινούμαι αργά

4. (για χρόνο) περνώ αργά («μαραίνει ὁ χρόνος ἑρπύζων σήν... χάριν», Ιουλ.).